Milous Heunks schildert imaginaire portretten die contrasten laten zien van de huid met omhullende textielweefsels.
Haar observatie en weergave van de kleinste details in de gezichten gaan over in veel grovere patronen in de achtergrond die lijken op sterk vergrote digitale beelden waarbij het beeld uiteenvalt in pixels.

Hoofdkapvormen van traditionele klederdrachten worden als omlijstingen gebruikt. Het effect van deze bewerkingen is, een verhullen van het persoonlijke in het portret.

 

Waardoor de toeschouwer alleen de uiterlijke kenmerken waarneemt. Je vraagt je bij de portretten van Milous Heunks ook voortdurend af, tot welke regionale of sociale groepering deze mensen eigenlijk behoren.

Zij grijpt terug op historische verbanden waar we niet meer vertrouwd mee zijn en de schilderkundige vrijheden die zij zich permitteerd, maken dat de sociale betekenis verborgen blijft en een beeld ontstaat dat bij aanschouwing blijft boeien.